مقاومت مسلحانه آخرین راهکار مردم فلسطین

دکتر علیرضا مقدم رئیس پژوهشکده مطالعات منطقه‌ای جامعه المصطفی العالمیه، در این نشست با عنوان «فلسطین؛ از مذاکرات صلح تا مقاومت مسلحانه» با اشاره به پیشینه اشغال فلسطین گفت:

وضعیت گذشته فلسطین تا به حال را با بررسی دو سوال می توان مطالعه کرد:

1. چرا اعراب و برخی گروه های فلسطینی از یک وضعیت خصمانه به سمت مذاکرات صلح رفتند؟
2. چگونه فلسطین از مذاکرات صلح به سمت مقاومت مسلحانه حرکت کرد؟

مساله اول در سطح بین المللی، منطقه ای و داخلی فلسطین قابل بحث است. با بررسی جنگهای اعراب و اسرائیل در سالهای 1967 و 1973، فروپاشی نظام دوقطبی و تبدیل شدن به نظام تک قطبی حامی اسرائیل، قدرتمندتر شدن آمریکا در جهان، تشکیل حماس و… می توان به سوال اول پاسخ داد.

در این شرایط مذاکرات صلح پیگیری شد در حالی که بسیاری از مسائل لاینحل باقی ماند. در ادامه با به نتیجه نرسیدن و شکست پی در پی مذاکرت صلح، مرحله دوم آغاز شد و فلسطینیان به سمت مقاومت مسلحانه حرکت کردند. با حرکت فلسطینیان به سمت مقاومت مسلحانه اسرائیل کم کم شروع به عقب نشینی کرد. در سال 2005 از غزه عقب نشینی کرد؛ با پیروزی حماس در انتخابات سال 2007 غزه در محاصره کامل قرار گرفت. در این مدت مردم فلسطین و بخصوص غزه شاهد بیشترین تحقیرها و اذیت و آزارها بوده اند.

این مسائل در کنار هتک هرمت پی در پی به مسجد الاقصی، قطع ارتباط فلسطینیان با یکدیگر در کنار افزایش قدرت مقاومت، مقاومت مسلحانه شکل گرفت. و در واقع انان راهی جز حرکت به سمت مقاومت مسلحانه برایشان باقی نمانده بود.